στυγνὸς καὶ π

См. также в других словарях:

• στυγνός — ή, ό / στυγνός, ή, όν, ΝΑ 1. (για πρόσ. και πράγματα) στυγερός, μισητός (α. «στυγνός δολοφόνος» β. «στυγνά πρόκακα λέγων», Αισχύλ.) 2. κατηφής, σκυθρωπός αρχ. 1. δύστροπος ή εξαιρετικά άθυμος 2. (η αιτ. εν. τού ουδ. ως επίρρ.) στυγνόν λυπηρά.… …   Dictionary of Greek

• Κάρλος, Δον — (DonCarlos, 1545 – 1568). Ινφάντης (δευτερότοκος γιος του βασιλιά) της Ισπανίας. Ήταν γιος του βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππου Β’ και της πρώτης συζύγου του Μαρίας της Πορτογαλίας. Αν και φιλάσθενος, ο Κ. ήταν αυταρχικός και στυγνός και… …   Dictionary of Greek

• αδίστακτος — και χτος, η, ο (AM ἀδίστακτος, ον) [διστάζω] αρχ. νεοελλ. αυτός που δεν διστάζει για κάτι, δεν έχει δισταγμούς ή αμφιβολίες, αποφασιστικός, ριψοκίνδυνος νεοελλ. αυτός που δεν έχει ηθικές αναστολές, ανενδοίαστος, στυγνός αρχ. αυτός για τον οποίο… …   Dictionary of Greek

• αλέξανδρος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Άλλο όνομα του Πάρη που του δόθηκε επειδή, όταν ήταν μικρός, βοήθησε στη διάσωση των κοπαδιών από επιδρομή ληστών «αλεξήσας ποίμνια», παρέχοντας δηλαδή σε αυτά προστασία. 2. Γιος του Ευρυσθέα, που σκοτώθηκε στον… …   Dictionary of Greek

• χθόνιος — α, ο / χθόνιος, ον, ΝΜΑ, θηλ. και ία Α 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη γη 2. αυτός που βρίσκεται κάτω από τη γη, υποχθόνιος, υπόγειος 3. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι χθόνιοι μυθ. οι χθόνιοι θεοί και δαίμονες 4. φρ. «χθόνιοι θεοί [ή δαίμονες]»… …   Dictionary of Greek

• στυγώ — έω, Α 1. αποστρέφομαι κάποιον πολύ και τό δείχνω, σε αντιδιαστολή προς το μισώ, που δηλώνει απλώς το συναίσθημα τής αντιπάθειας χωρίς την έμπρακτη έκφρασή της 2. καθιστώ κάτι μισητό ή επίφοβο 3. (με απρμφ.) αποφεύγω ή φοβάμαι να πράξω κάτι.… …   Dictionary of Greek

• σμοιός — ά, όν και σμοῑος, οία, ον και σμυός, ά, όν και μοῑος, οία, ον, Α 1. σκυθρωπός 2. (κατά τον Ησύχ.) «χαλεπός, φοβερός, στυγνός». [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικοί τ. άγνωστης ετυμολ.] …   Dictionary of Greek

• στυγνάζω — ΜΑ [στυγνός] είμαι ή φαίνομαι λυπημένος, κατηφής αρχ. μτφ. (για τον ουρανό) είμαι συννεφιασμένος και προμηνύω θύελλα («πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός», ΚΔ) …   Dictionary of Greek

• στυγνηγόρος — ον, Α 1. αυτός που αγορεύει και λέει δυσάρεστα πράγματα, αυτός που προλέγει συμφορές 2. (για χρόνο) αυτός κατά τον οποίο επιβάλλεται να λέει κανείς λυπηρά πράγματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < στυγνός + ηγόρος (< ἀγορά), πρβλ. ετυμ ηγόρος. Το η τού τ.… …   Dictionary of Greek

• στυγνοπρόσωπος — ον, Α κατηφής και μελαγχολικός στην όψη, σκυθρωπός. [ΕΤΥΜΟΛ. < στυγνός + πρόσωπος (< πρόσωπον), πρβλ. μικρο πρόσωπος] …   Dictionary of Greek

• στυγνόχρους — ουν, και οος, οον, Μ αυτός που έχει χρώμα λυπηρό, πένθιμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < στυγνός + χρους / χροος (< χρώς «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. κακό χρους] …   Dictionary of Greek